Zapora betonowa
Encyklopedia PWN
zapora, pot. tama,
betonowa lub ziemna budowla piętrząca z upustami, dzięki której powstaje sztuczny zbiornik wodny.
Trzech Przełomów, Zapora, Zapora Trzech Wąwozów, Sanxia,
największa budowla hydrotechn. świata, w Chinach, w środkowym biegu Jangcy, w jej przełomowym odcinku (Przełom Trzech Wąwozów) przez góry Wu Shan.
system umocnień i zapór długości 45,1 km (mur betonowy, okopy, druty kolczaste, miny) oddzielający VIII 1961–XI 1989 Berlin Wschodni od Berlina Zachodniego;
w. gminna w woj. podkarpackim, w pow. sanockim, na pograniczu Pogórza Bukowskiego i Kotliny Jasielsko-Krośnieńskiej, nad przełomową doliną Wisłoka;
beton zawierający pręty stalowe (zbrojenie);
tymczasowa budowla piętrząca (rodzaj zapory), wykonana w korycie rzeki lub na terenie zalewowym w celu odgrodzenia miejsca wznoszenia budowli stałej (np. zapory, mostu) od dopływu wód powierzchniowych lub, rzadziej, gruntowych;
